Superseks is een illusie
Twee keer per week vrijen, wie haalt dat nog? ‘We doen alsof we in een maatschappij leven waarin we ons helemaal suf neuken.’..
Ons seksleven kabbelt op dit moment een beetje voort’, zegt Ellen ten Berge (33). Haar man wordt al zenuwachtig van het idee dat zij weer eens over hem zit te praten, en dan vooral over hun seksleven.
Daarom hebben we afgesproken in een café in een niet nader te noemen plaats in de Randstad, en zitten we een beetje in het geniep te praten. Ze zijn nu zo’n twaalf jaar bij elkaar en hebben drie kinderen. De eerste anderhalf jaar van hun relatie was het seksleven helemaal ‘doldwaas’; veel en vaak vrijen, ook overdag. Wat wil je, ze studeerden nog.
‘Toen we beiden gingen werken volgde een enorme dip. Allebei doodmoe en dus extreem weinig seks. We deden het eigenlijk alleen nog maar in het weekend. En toen het eerste kind zich aandiende, was het ”zaterdagochtendfeestseks-idee” ook verdwenen.
Ja, en nu, wanneer doen we het nu?’ Ellen kijkt verveeld weg. ‘Het moet ‘s avonds, want met drie kleintjes en allebei een baan is er echt geen ander moment denkbaar. Dus doen we het bijna niet.’
Geen of weinig seks binnen een langdurige relatie, het lijkt een onoverkomelijk iets. Meerdere onderzoeken tonen aan dat vooral het seksleven van dertigers te lijden heeft onder vermoeidheid en stress.
Maar als we de damesen herenbladen moeten geloven, hebben we toch zeker twee keer per week seks, en dan ook nog: spannende seks. In de Durex Global Sex Survey komt Nederland wereldwijd zelfs uit op de tweede plaats, met twee tot vier keer seks per week.
Hoe is dat mogelijk? Seksuoloog en huisarts Peter Leusink hecht geen waarde aan de cijfers van de condoomfabrikant. ‘Niemand neemt die cijfers serieus, ze rammelen aan alle kanten. Het onderzoek wordt door vrijwilligers ingevuld en is dus geen at random steekproef.’ Veel onderzoeken naar seksfrequentie kloppen niet helemaal, aldus de seksuoloog.
‘Het nipo deed vorig jaar een onderzoek via de computer naar seks bij ouderen. In andere landen werd hetzelfde onderzoek gedaan, maar dan via de telefoon of via een persoonlijk interview.
Toen scoorde de Neder land heel laag in seksfrequentie. Een onpersoonlijke manier van ondervragen geeft vaak de eerlijkste antwoorden.’
Verliefdheidshormonen
De Amerikaanse antropologe en schrijfster Helen Fisher geeft in haar boek The anatomy of love een verklaring voor de verminderde sekslust in langdurige relaties. Zij onderzocht de biologische achtergrond van liefde en beweert dat de mens van nature niet langer dan vier jaar van iemand opgewonden kan raken.
Na die vier jaar worden de amfetamine-achtige ‘verliefdheidshormonen’ vervangen door endorfine, ofwel ‘houden-van-hormonen’. Rond dat vierde jaar is er in Amerika een echtscheidingspiek te zien.
Vaak heeft het stel dan al een kind, een tweede kind verlengt de relatie met in ieder geval nog eens drie jaar voor de volgende echtscheidingspiek bij de ‘seven year itch’. Het is eigenlijk allemaal heel logisch: het komt door de hormonen en je doet er niets tegen.
De volhouders zullen moeten accepteren dat de seks in hun langdurige relatie verandert. ‘Maar dat is helemaal niet erg’, vindt seksuoloog en huisarts Peter Leusink. ‘Het is een vaststaand feit dat het minder wordt.
Mensen blijven elkaar maar de illusie voorhouden dat seks in een langdurige relatie nog steeds even heftig zou moeten zijn als toen de relatie begon. Maar ik kom het niet tegen.’
Wat heeft het voor gevolgen voor jullie relatie als de situatie blijft zoals hij is? Hoe zie je de rest van de jaren met jullie beiden seksueel voor je?, vraagt Leusink aan stellen die met seksproblemen bij hem aankloppen.
Praat er over, vindt Leusink. ‘Gooi het maar op tafel! Wat betekent seks voor jou? Hoe werkt het bij jou? Zet die tv eens uit en ga er voor zitten. Wat weet je eigenlijk van die ander? We bespreken alles met elkaar over de kleuren van de gordijnen, een nieuwe bank, maar van seksualiteit weten we weinig.’
Probleem is wellicht dat veel mannen geen zin hebben om uitgebreid te praten over hun relatie en moeite hebben met intimiteit. ‘Maar ja, als ze seks willen, zullen ze toch moeten praten’, is het droge commentaar van Leusink. ‘Het heeft weinig zin om allebei op je strepen te blijven staan.
Je moet de verschillen zien te overbruggen. Beide standpunten, die van de vrouw en de man, zijn juist. Dat zeg ik ook tegen ze, als ze bij mij in therapie gaan: ik kan het niet mooier maken. Maar vaak helpt therapie, vooral doordat beiden er ineens bewust over nadenken.’
Machtsmiddel
Er is een onderscheid tussen mensen die puur lijden onder het verloren libido en de mensen die seks gebruiken als machtsmiddel om zaken binnen de relatie uit te vechten. Leusink: ‘Ik zie echt clichédingen, bijvoorbeeld de vrouw die ”nee” zegt tegen seks omdat haar man ”nee” zegt tegen intimiteit.
Zo van: ”Kom jij nou maar eerst eens gezellig klessebessen op de bank, dan pas krijg je misschien seks.” Dit is een oud fenomeen, zegt Leusink. Dan vraag ik zo’n vrouw: ”Wie is er nu eigenlijk de baas bij jullie?” Dan zegt zij: ”Hij.” Nee, zeg ik dan: jij, want jij wil nooit seks. Jij bent de dominantste.
Dat is vaak een behoorlijke eye-opener. Sommige mensen zijn in staat om zo al kibbelend 35 jaar elkaar heerlijk het leven zuur te maken. Soms werkt het gewoon goed zo. Daar ga ik als therapeut niet in stoken.’
Leusink bevestigt dat partners elkaar op den duur gewoon minder aantrekkelijk kunnen vinden. ‘Sommige mannen met erectieproblemen vinden hun vrouw niet meer zo mooi. Mannen zijn heel visueel ingesteld, dus ja, ze moeten wel iets aantrekkelijks zien. Dan zeg ik maar dat ze hun ogen dicht moeten doen en fantaseren.’
Gouden tips geeft Leusink nooit. Wat hij wel regelmatig adviseert aan stellen is kaartjes maken, met tien vragen die je je partner altijd wilde stellen, maar nooit durfde. Vervolgens een muziekje aan, glaasje wijn erbij en dan maar kaartjes trekken en, heel belangrijk: eerlijk antwoorden. ‘Heel flauw, maar het werkt wel. Veel stellen hebben echt dikke lol daarna.’
De seksuoloog signaleert vreemde verwachtingen van partners ten opzichte van seks. ‘Een aantal hardnekkige mythes doet de ronde, het is een absoluut taboe om dat te zeggen.’ Leusink somt ze op: seks moet altijd spontaan zijn, seks blijft van je twintigste tot je zestigste hetzelfde en mannen en vrouwen zijn gelijk.
Deze mythes zouden mensen eens tegen het licht kunnen houden, meent hij, omdat er tijdens de emancipatiegolven veel te veel is gladgestreken. Mannen en vrouwen verschillen nou eenmaal, en dat zou het uitgangspunt moeten zijn, ook bij therapie.
Verschil in verlangen is op de polikliniek Seksuologie een topper. Mensen worstelen ermee. Ze staren zich blind op de frequentie, terwijl het vaak om andere dingen gaat zoals de kwaliteit van het vrijen of problemen in de relatie. In de spreekkamer, de polikliniek, maar ook op zijn site http://www.seksualiteit.nl, komt Leusink veel leed tegen.
Er zijn schrijnende gevallen van stellen die al jaren twee of drie keer per jaar seks hebben of van vrouwen die al tien jaar met pijn vrijen.
Meestal heeft de vrouw minder zin, maar steeds vaker vergaat ook jonge mannen de lust tot seks.
Vermoeidheid speelt een rol, maar ook het idee dat ze seksueel gezien niks goed doen. ‘Dat zijn zeker geen zeldzame gevallen.
Die mannen zijn dan zo gekoeioneerd door hun dominante vrouw dat ze denken: laat maar zitten. Nu wil jij dus zo graag? Dan krijg je het niet.’
Deze mannen doen anoniem hun beklag op zijn site. Maar ook de mannen die niet meer tegen hun vrouw durven te zeggen dat ze ontevreden zijn over hun seksleven, doen dat het liefst anoniem.
Kinky
De donkerharige Ellen ten Berge buigt over het cafétafeltje, met haar gezicht vlak boven haar theekopje en zegt zacht: ‘Ik heb dus een man die minder seks wil dan ik. Waar het aan ligt, weet hij niet. Erover praten is moeizaam. Hij praat er met niemand over, ook niet met vrienden.’
Ze heeft het idee dat ze hem misschien een beetje weggedrukt heeft, door hem te overladen met vragen en voorstellen. ‘Op een gegeven moment voelde ik me een soort kinky type, terwijl de voorstellen toch echt binnen normale grenzen lagen. Ik ben gewoon veel nieuwsgieriger dan hij. Ik zou graag meer initiatief van hem willen zien en het erover hebben, maar hij wil dat niet.’
Volgens Leusink is het probleem dat mensen het verleren om elkaar te beminnen; de erotiek gaat eruit, de sleur komt erin. ‘Je moet dan een bewuste stap zetten, want ook die seksuele relatie moet worden onderhouden.
Het werkt gewoon anders als je langer bijelkaar bent. Het komt niet vanzelf. Uit spreken dat je zin hebt is al een begin. Mannen hebben vaker vooraf zin, vrouwen krijgen vaak tijdens de rit zin. Dat is ook iets waar je beiden rekening mee kunt houden.’
Zelfopoffering
Peter Cuijvers, vader van vijf, voormalig voorzitter van de Nederlandse gezinsraad en inmiddels eigenaar van het bedrijf Family facts, geeft workshops aan stellen die het allemaal niet meer zien zitten. Heel zinvol, meent hij. ‘Alleen al door het besef dat je niet het enige stel bent die in die krankzinnige spiraal zit.’ Volgens Cuijvers moeten we niet te veel nadenken over onze relatie en de hoeveelheid seks.
Seks is onlosmakelijk verbonden met hoe het spel tussen man en vrouw werkt. Daar weet Cuijvers beroepsmatig alles van. ‘Gaat het goed, hou het dan zo, maar ga niet te veel analyseren en doen, want dat heeft geen enkele zin. Je eigen relatie zo rationeel analyseren is volslagen onmogelijk.’
Een goede relatie is volgens Cuijvers als een fantastische tennispartij. Je ziet dat het goed is, maar waar het precies aan ligt, is onduidelijk. Wat hij met zijn workshop beoogt is niet meer dan een tenniscursus voor mensen met een lichte handicap. Niet te dramatisch, gewoon een handvat voor stellen die elkaar niet meer begrijpen.
‘Er zijn ontzettend veel manieren om een relatie die niet klopt in stand te houden. Als je hersens het overnemen, maak je een grote fout. Bij een relatie gaat het namelijk om voelen!’ roept Cuijvers. ‘Veel te veel mensen zitten maar van alles te bedenken. Je moet je maar eens voorstellen dat je partner er niet meer is. Voelt dat als een opluchting, dan lijkt het me duidelijk. Zo niet, dan is er nog iets.’
De essentie van het menselijk bestaan ligt in zelfopoffering, meent Cuijvers. Als mannen vader worden, denken ze: ”Oké, hoe ga ik haar bewijzen dat ik van haar hou.” Hij maakt lange dagen is veel weg en brengt veel geld binnen. Goed toch? Maar nee, de vrouw voelt zich in de steek gelaten.
Die man begrijpt de vrouw helemaal niet. Als je het heel simpel bekijkt, zijn mannen er alleen maar voor trouw en veiligheid. Om drie seconden de leeuw tegen te houden, zodat de vrouw naar de grot kan vluchten.’
Waar vrouwen zich bijna automatisch ondergeschikt maken aan hun man en kinderen, zouden mannen dit ook moeten doen, maar dan aan hun vrouw en kinderen, vertelt Cuijvers. ‘Want als ze dat niet lukt, kunnen ze het wel schudden. Het klinkt hard, maar anders kan hij niet het gevoel van veiligheid bieden.
Zo zijn er ook mannen die zich helemaal nergens iets van aantrekken, reclamejongens bijvoorbeeld. Zijn vrouw zegt dan: ‘Als ie nou maar weer een Gouden Loekie wint, heeft hij wel weer aandacht voor mij.’
Maar dat is dus niet zo. Hij zal dat nooit hebben, omdat zijn werk en zijn eigen leven belangrijker zijn dan haar geluk.’
In een gelukkige relatie weten beide partners dat ze van elkaar op aan kunnen. Vrouwen leveren al zoveel in, vindt Cuijvers, dat veiligheid en trouw van haar man voor alles gaan. ‘Kinderen krijgen is voor een vrouw een zogeheten zwaktedal, haar uiterlijk gaat erop achteruit, ze gaat minder werken, dus is ze nog afhankelijker van haar man. Als zij ziet dat haar man zijn best doet, zichtbaar moeite doet om haar te begrijpen, voelt zij zich het best. ‘
Breekpunt
Maar wat voor rol speelt seks in een langdurige relatie?
‘Een hele kleine. Sleur en het ontbreken van seks zijn onvermijdelijk. Als je dat op twintigjarige leeftijd hoort, zul je er niet voor tekenen. Maar het belang van seks wordt sterk overschat. Trouw en liefde zijn veel belangrijker. In een goede relatie is het ontbreken van seks nooit het breekpunt. Het ontbreken van trouw en liefde wel.’
Veel mensen koppelen seks aan waardering voor elkaar, vindt Cuijvers. Terwijl seks een bindingsmechanisme in een relatie is, trouw is het vervolgmechanisme. ‘De seksuele revolutie is nog vrij jong.
Vroeger had het een legitieme grond als je riep: Seks? Gadverdamme! Nu kan dat niet meer, omdat seks moet.
Feit is, dat in een heleboel relaties geen seks meer is. Maar het is een taboe. We doen alsof we in een maatschappij leven waarin we ons helemaal suf neuken, terwijl er veel minder seks is dan wordt aangenomen.’
Volgens Cuijvers zouden partners van elkaar bepaalde rollen moeten accepteren. Er zijn nou eenmaal fundamentele verschillen tussen mannen en vrouwen, waar vandaag de dag weer over gepraat mag worden.
Met beroemde Amerikaanse populair-wetenschappelijke boeken als Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus en Waarom vrouwen geen kaart kunnen lezen proberen velen zich een inzicht in de mannenen vrouwenwereld te verschaffen.
Juist bij de hogeropgeleide stellen ziet Cuijvers een soort politieke correctheid op relationeel niveau. ‘Zij gaan nog veel te veel van de gelijkheidscultus uit, terwijl ze veel meer vanuit hun gevoel moeten handelen.’
In een langdurige relatie moeten beiden water bij de wijn doen, vindt Cuijvers. De mannen moeten wennen aan het feit dat vrouwen nooit zo over seks gaan denken als zij.
‘Er zijn mannen die hopen dat hun vrouw verandert in iemand die initiatief neemt. Dat doet ze niet. Daarnaast kunnen vrouwen niet tegen hun man zeggen: ik eis dat jij uit jezelf een invoelend en meelevend type bent. Dat gaat een stap te ver.’
Voor zowel mannen als vrouwen zijn er trucjes om nader tot elkaar te komen. Een van de beroemdste verschillen tussen man en vrouw is de oplossingsgerichtheid van mannen bij een probleem. ‘Een man komt standaard met allerlei analyses, slaat eindeloos aan het theoretiseren, een hoop zinloos geblaat.
Maar een leuke en intelligente man de man die het trucje kent is bereid om een gevoel met je te delen. Hij begrijpt dat dát is wat vrouwen willen.
Als een man zijn primaire neiging kan onderdrukken en niet met oplossingen komt, maar met begrip, ervaart een vrouw een ultiem moment van geluk.’ De meeste mannen voelen dat niet aan. ‘Een intelligente jongen ziet wat er gebeurt als hij zich wel begripvol opstelt, al druist dat in tegen zijn aard.’
Maar, waarschuwt Cuijvers: die mannen zijn schaars. ‘Dus als je een man hebt die jouw behoefte als vrouw ziet en zich daarnaar gedraagt, heb je al heel wat. Dat is de nummer één man, zeg maar. Een man die zijn best doet, is een goede tweede.
Maar ja, veel vrouwen leven in de woestijn, en dan ben je met een beetje brak water in de vorm van een bosje bloemen al heel blij.’
Hoe los je dat nou op, als je niet zo’n man hebt? Een trucje voor vrouwen is: beter communiceren. Je voorstellen dat je met een aap getrouwd bent, is Cuijvers’ advies. Denk dat hij emotioneel net zo ver is als een aap. Dan leg je dingen op een heel andere manier uit. Voor een man is het geklets van vrouwen onder elkaar een soort zinloos heen en weer gekwetter.
Kun je je voorstellen dat vier vrouwen zwijgend naast elkaar zitten te vissen? Het gekwetter van een vrouw is Swahili voor een man.
En omdat hij steeds de plank misslaat op het moment dat hij er op in probeert te gaan, heeft hij zichzelf aangeleerd maar te zwijgen. Maar zwijgen is even emotioneel als praten. ‘En door te zwijgen mist hij weer drie dagen potentiële seks.’
lees verder bij de bron: http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/superseks-is-een-illusie~a755509/
Loop jij hier ook tegen aan in jouw relatie…? Informeer dan eens naar onze partner en relatie workshops over dit onderwerp! Klik op deze Link
Liefdesmentor 